در جوانی توماس لیدز در یک تصادف اتومبیل حافظه‌اش را به‌کلی از دست می‌دهد. بیست سال پس از آن او دوباره خواندن و نوشتن یاد می‌گیرد و کتاب ماجرا‌جویانه‌ای که برای کودکان نوشته است با استقبال عمومی رو‌به‌رو شده است و دفاعی همه‌جانبه از حقوق انسانی است. اگر ماجرا به نظرتان آشنا می‌آید دچار آشنا‌پنداری (دژاوو) نشده‌اید، چون ماجرای توماس را در سال ۲۰۲۱ هم نقل کرده بودم. توماس هر روز در جریان بهبود و درمانش روزنامه می‌خواند. او در تمام صفحات روزنامه به‌طور بی‌امان در پی یافتن حروف یا واژه‌هایی بود که برایش معنادار باشند. او بیست سال داشت.